Θ.Αναστασίου ” να μην συμπεριλάβει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στις εκλογικές λίστες του ΠΑΣΟΚ, κυβερνητικά στελέχη που σαφώς αποδοκιμάστηκαν, καθώς και βουλευτές που δεν επανεξελέγησαν μετά από μακρά κοινοβουλευτική θητεία ”
Πολιτική παρέμβαση του γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Θωμά Αναστασίου – Η πρώτη σοβαρή και καθοριστική αντίδραση για την πορεία του ΠΑΣΟΚ, τις λίστες, και ειδικότερα την εκλογική αναμέτρηση του Ιουνίου.
Το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι απόφαση της Ν.Ε ΠΑΣΟΚ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ και έχει αποσταλεί στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.
Διαβάστε το κι εδώ:
- ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ – Α. Μία στρατηγική ήττα που προκλήθηκε από λάθη και παραλείψεις.
Οι εκλογές της 6ης Μαΐου 2012 πέρασαν ήδη στην ιστορία. Αφήνοντας όμως ως αποτέλεσμά τους μία σεισμική αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού.
Το ΠΑΣΟΚ, συμπαρασύρθηκε σε μια εκλογική κατάρρευση από τα λάθη και τις παραλείψεις της τελευταίας κυβερνητικής του θητείας, αλλά και από την εγκατάλειψη των αρχών και των αξιών που διαχρονικά εξέφρασε. Ο Ελληνικός Λαός δεν πείσθηκε από το πρόγραμμα και τις θέσεις μας, γιατί απλά δεν μας άκουσε. Δεν ήθελε να μας ακούσει.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μέχρι το Νοέμβριο του 2011, αλλά και η κυβέρνηση Παπαδήμου ( ΠΑΣΟΚ- ΝΔ- ΛΑ0Σ) εμφάνισαν συγκεκριμένες και εγγενείς αδυναμίες :
- Υπήρξε μία μονοσήμαντη διαπραγμάτευση επί του χρέους, η οποία αγνοεί ότι ο δημοσιονομικός χειρισμός, είναι μεν σημαντικός αλλά δεν είναι αυτοσκοπός. Η δημοσιονομική πολιτική αποτελεί εργαλείο για τις Αλλαγές που θέλεις να κάνεις. Η δε διαπραγμάτευση έγινε υπό το βάρος μίας διαλυμένης οικονομίας, που βρισκόταν ήδη σε ύφεση και αναπτυξιακό τέλμα και με μια δημόσια διοίκηση αδύναμη να ανταποκριθεί στις ανάγκες.
- Δεν προβλήθηκε ένα δομημένο και συνεκτικό σχέδιο πολιτικών αλλαγών, το οποίο θα άλλαζε την Ελληνική Κοινωνία και την προοπτική της. Αντίθετα θεωρήθηκε, ότι οι Δημοκρατικοί Θεσμοί είναι η αιτία του προβλήματος και όχι η στρεβλή λειτουργία τους, με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε σε λύσεις που υιοθετούνται, χωρίς συλλογική συμμετοχή. Σε λύσεις που καταργούν τη Δημοκρατία στην καθημερινότητά της.
- Ελλείψει εποπτικών και ελεγκτικών μηχανισμών, το βαρύ φορτίο της Κρίσης το σήκωναν τα συνήθη υποζύγια, οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι καθώς και οι ελεύθεροι επαγγελματίες με εμφανή εισοδήματα. Αντίθετα, όσοι φοροδιέφευγαν και εισφοροδιέφευγαν εξακολουθούν να το κάνουν. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Παρατεταμένη ύφεση και αδυναμία επίτευξης των όποιων στόχων.
- Η διαπραγμάτευση και η πολιτική της Πατρίδας μας αναλώθηκαν στην αντιμετώπιση του άγχους εκτόξευσης του κόστους του δανεισμού και του Ελληνικού Χρέους. Αυτό όμως δεν είναι Πολιτική. Πολιτική, σήμερα, είναι να διαπραγματευτείς εξ’ αρχής τη θέση της Ελλάδας στο Διεθνές σύστημα, τη διασφάλιση των Δικαιωμάτων της και την κατοχύρωση της Προοπτικής της. Αυτό όμως απαιτεί Σχέδιο και Κεφάλαιο Αξιοπιστίας. Αυτό απαιτεί Όραμα για την Ελλάδα του 2020.
- Μολονότι είναι ήσσονος σημασίας, πρέπει να σημειωθεί και κάτι ακόμη. Δυστυχώς, στη δύσκολη περίοδο που είχαμε μπροστά μας, αποφασίστηκε ο εξοβελισμός του ΠΑΣΟΚ, ως συλλογικού υποκειμένου, από την προσπάθεια εξόδου από την Κρίση. Επιλέχθηκε η περαιτέρω απονεύρωσή του, με αποτέλεσμα την προσπάθεια να την κάνει μία κεντρική κυβερνητική γραφειοκρατία, η οποία φάνταζε απομονωμένη από την Κοινωνία και το Λαό. Πολλές φορές μάλιστα, απέναντι από το Λαό, χωρίς συλλογικό υποκείμενο να υπερασπίζεται την πολιτική αυτή.
- Συνέπεια της έλλειψης παραγωγής πολιτικής από ένα συλλογικό υποκείμενο, ήταν η ανάδειξη δύο καταστροφικών ρευμάτων στην Ελληνική Κοινωνία, που οριζόντια διαπερνούν το πολιτικό σκηνικό. Από τη μία των φανατικών οπαδών της πολιτικής που επέβαλλε η Τρόικα. Αναδείκνυαν μάλιστα τον εαυτόν τους, ενδυόμενοι την τήβεννο της σοβαρότητας και υπευθυνότητας, σε απηνείς διώκτες του Ελληνικού Λαού. Από την άλλη των Λαϊκιστών, που ούτε λίγο είτε πολύ, υποστήριζαν ότι καλώς συνέβαινε ό,τι συνέβαινε. Αυτών που δεν αντιλαμβάνονταν την ανάγκη να υπάρξουν βαθιές δομικές Αλλαγές, προς το συμφέρον του Ελληνικού Λαού.
Οι παραπάνω εγγενείς αδυναμίες δεν επέτρεψαν στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, να απαντήσει με πειστικό τρόπο σε σωρευμένα και δομικά προβλήματα που δημιουργήθηκαν καθ όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης. Γιατί η κρίση, την οποία βιώνει η Ελληνική Κοινωνία, δεν είναι μόνο οικονομική αλλά κυρίως είναι ηθική και εν τέλει πολιτική.
Β. Η αδήριτη ανάγκη για την προβολή μίας αξιόπιστης εναλλακτικής προοδευτικής πρότασης από την Κεντροαριστερά
Ακριβώς αυτή η εκλογική πρακτική, είναι που επιβάλλει από εμάς, να υπερβούμε τις δυσκολίες και να διατυπώσουμε την ανάγκη για ένα νέο ξεκίνημα της δημοκρατικής παράταξης.
Να αναζητήσουμε και πάλι την προοδευτική απάντηση στην κρίση που μαστίζει τη χώρα και βαίνει προς επιδείνωση.
Να ανασυνθέσουμε τις δυνάμεις της Δημοκρατικής Παράταξης μέσα από ένα σχήμα, το οποίο θα εκφράζει τις πατριωτικές δυνάμεις, που θέλουν μία χώρα υπερήφανη, ανεξάρτητη που να συμμετέχει ισότιμα στην Ευρώπη.
Μέσα από ένα νέο σχήμα, που θα εκφράζει τις δυνάμεις της παραγωγικότητας και τη συμμαχία τους με τις δυνάμεις της εργασίας.
Μέσα από νέο σχήμα που θα εκφράσει ένα συνεκτικό προγραμματικό πλαίσιο για τη Νέα Ελλάδα με τους παρακάτω κύριους άξονες :
1)Πολιτική Αλλαγή του τρόπου διεύθυνσης της χώρας.
2)Εκσυγχρονισμός και επανίδρυση του Δημόσιου Τομέα
3)Παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
4)Διασφάλιση της συμμετοχής της Ελλάδας στο Διεθνές Σκηνικό, αξιοποιώντας και την γεωπολιτική θέση της
5)Όλα τα παραπάνω απαιτούν ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο. Μία συμφωνία της Πολιτείας, με τις παραγωγικές δυνάμεις και τις δυνάμεις της Εργασίας. Ένα Εθνικό σχέδιο συλλογικής ευθύνης, με επιμερισμένες τις ευθύνες και δίκαιη κατανομή των θυσιών της κάθε πλευράς, ώστε να δημιουργήσουμε την Αναγεννημένη Ελλάδα.
Γ. Η απαίτηση μιας Νέας Κεντροαριστεράς είναι εδώ
Η Ελλάδα και οι κατακτήσεις της έχουν ταυτιστεί διαχρονικά με την ιστορία της Δημοκρατικής μας Παράταξης. Σήμερα όμως, η Παράταξη αυτή δεν μπορεί να επιτελέσει τον ιστορικό της ρόλο.
Για αυτό και πιστεύουμε, ότι με κύριο άξονα το ΠΑΣΟΚ, πρέπει να προχωρήσουμε στην Ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς. Με στόχο να γίνει και πάλι κυρίαρχη και πλειοψηφική δύναμη στην Ελληνική Κοινωνία. Να εκφράσει και πάλι μία πλατειά πολιτική και κοινωνική συμμαχία. Μία συμμαχία των Μεσαίων στρωμάτων και της Εργατικής τάξης. Μία συμμαχία των δυνάμεων της Δημιουργίας και της Προόδου της Κοινωνίας.
Η ανασύνθεση της Δημοκρατικής Παράταξης είναι μία πολιτική διαδικασία. Μία διαδικασία που περνάει από μία πορεία στο Λαό, με αυτοκριτική και αυτοκάθαρση. Με το οριστικό κλείσιμο των λογαριασμών μας με τη διετία 2009-2011.
Μία διαδικασία που θα στηριχθεί στην προβολή του προτάγματος της Νέας Ελλάδας. Της Ελλάδας της Ανάπτυξης, της Ευημερίας και της Εθνικής Αξιοπρέπειας.
Μία διαδικασία, στην οποία θα πρέπει να συμμετάσχουν όσοι απομακρύνθηκαν με δικές τους ή δικές μας ευθύνες από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, μέχρι και σήμερα, και θέλουν να συμβάλλουν σε μία διαδικασία αναγέννησης της παράταξής μας.
Ο στόχος μας είναι απλός. Θέλουμε ένα Κόμμα της Κεντροαριστεράς, του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, με πατριωτικές αναφορές και εσωτερική δημοκρατική λειτουργία.
Στην ηγεσία του αναγεννημένου χώρου πρέπει να κυριαρχούν νέα πρόσωπα και νέες ιδέες.
Η Δημοκρατική Παράταξη πρέπει να αλλάξει εποχή.
Δεν μπορεί η γενιά της Αλλαγής, που έγινε γενιά του Εκσυγχρονισμού το 1996, γενιά της νέας Αλλαγής το 2004, για να καταλήξει σε γενιά της χρεοκοπίας του 2012, να εγγυηθεί τίποτα σήμερα ούτε στον Τόπο ούτε στην Παράταξη.
Γι’ αυτό, πρέπει οι κήρυκες του παρελθόντος, οι δυνάμεις του καθεστώτος ΠΑΣΟΚ, να σταματήσουν να οραματίζονται τη διατήρηση των αξιωμάτων τους, μέσα από συμφωνίες σιωπής , και να αντιληφθούν ότι η ιστορία τους ξεπέρασε.
Είναι η ώρα της αναζήτησης του διαδόχου σχήματος της Δημοκρατικής Παράταξης, της νέας Κεντροαριστεράς, που θα οδηγήσει την Ελλάδα στις προκλήσεις του μέλλοντος, όπως το έπραξε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου.
Για τους λόγους αυτούς απαντάμε ΟΧΙ σε μία ψευδεπίγραφη και επίπλαστη ενότητα στελεχών στην κορυφή. Αναζητούμε την αποκατάσταση της ενότητας με τη βάση της Παράταξης, με τους Έλληνες και τις Ελληνίδες που εναπόθεσαν τις ελπίδες τους στο ΠΑΣΟΚ και διαψεύστηκαν.
Στις 18 Μαρτίου 2012, Πρόεδρος του Κινήματος αναδείχθηκε ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Σε μία κρίσιμη καμπή και με ελάχιστο χρόνο προετοιμασίας, κλήθηκε να δώσει την κρισιμότερη ίσως στην ιστορία της Παράταξης Εκλογική Αναμέτρηση. Σίγουρα κλήθηκε να δώσει το δικό του στίγμα στις κρισιμότερες κατά την τελευταία τριακονταετία εξελίξεις στην Ελλάδα.
Είχα εκφράσει τις επιφυλάξεις μoυ στη διαδικασία που ακολουθήθηκε στην εκλογή Προέδρου. Στις διευθετήσεις κορυφής. Στην έλλειψή πολιτικού διαλόγου. Ήταν κακές προϋποθέσεις για ένα νέο ξεκίνημα. Και προφανώς από το εκλογικό αποτέλεσμα δικαιώθηκα. Και δικαιώθηκα δυσάρεστα.
Πιστεύω ότι ο ρόλος του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ θα είναι κρίσιμος και ιστορικός . Θα διαμορφώσει ή θα ακυρώσει τους όρους μίας αναγκαίας επανίδρυσης της Παράταξης.
Σε ιστορικές στιγμές κρίσης, οι προτάσεις πρέπει να είναι καθαρές αλλά και οι απαντήσεις που δίνουν οι ηγεσίες και οι ηγετικές ομάδες ξεκάθαρες.
Με συναίσθηση της ιστορικότητας των στιγμών προτείνω:
- Να απευθύνει ανοιχτό κάλεσμα σε όσους απομακρύνθηκαν από εμάς με δική τους ή δική μας ευθύνη, για να συγκροτήσουμε και πάλι τη μεγάλη Δημοκρατική Παράταξη.
- Να καταθέσει τις διακηρυκτικές αρχές που θα διέπουν στο εξής την πολιτική αντίληψη, τη λειτουργία και τη δράση της Δημοκρατικής Παράταξης.
- Να προχωρήσει σε έναν γενναίο απολογισμό της κυβερνητικής θητείας του ΠΑΣΟΚ 2009-2011, αλλά και των εν γένει παθογενειών που ανέδειξε η Παράταξη σε αυτή την ιστορική περίοδο της λειτουργίας της ( 1974-2012)
- Να προχωρήσει σε συνέδριο επανίδρυσης της παράταξης, όπου θα τεθούν όλα από την αρχή. Να επαναδιατυπώσουμε τους βασικούς κανόνες λειτουργίας και δράσεις ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού προοδευτικού κόμματος με συγκεκριμένη δομή και δημοκρατική λειτουργία.
- Μέσα από τις δυνάμεις που διαθέτει το κίνημα να προχωρήσει σε αλλαγή Προσώπων, Γενιάς και Πολιτικής.
- Στις επαναληπτικές εκλογές του Ιουνίου, να μην συμπεριλάβει στις εκλογικές λίστες του ΠΑΣΟΚ, κυβερνητικά στελέχη που σαφώς αποδοκιμάστηκαν, καθώς και βουλευτές που δεν επανεξελέγησαν μετά από μακρά κοινοβουλευτική θητεία και να εμπλουτίσει τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ με νέα πρόσωπα, με κοινωνική και επαγγελματική διαδρομή. Το επάγγελμα <υπουργός του ΠΑΣΟΚ> πρέπει να θανατωθεί.
- Να χαράξει σαφή διαχωριστική γραμμή με τις δυνάμεις του λαϊκισμού και του νεοφιλελευθερισμού. Το ΠΑΣΟΚ είναι μεγάλη πλειοψηφική παράταξη, που πάντα πρέπει να έχει στους κόλπους του δυνάμεις που να ξεκινούν από τις παρυφές της δεξιάς και να συμπεριλαμβάνουν και την Αριστερά. Δεν μπορεί όμως να ενσωματώνει αποκλίσεις όπως αυτές του λαϊκισμού και του νεοφιλελευθερισμού.
- Να λειτουργήσει ως Επικεφαλής όλης της παράταξης χωρίς διευθετήσεις κορυφής και χωρίς εύνοιες σε στενούς πολιτικούς του φίλους και υποστηρικτές.
Θεωρώ χρέος μου με αυτή την παρέμβαση να καταθέσω συμπυκνωμένα τις θέσεις που διαχρονικά έχω εκφράσει, τις αγωνίες και τις απόψεις μου για την Παράταξη και το μέλλον της σε μία δύσκολη στιγμή.
Επιλέξαμε χωρίς ταλαντεύσεις και διαπραγματεύσεις να στηρίξουμε τη Δημοκρατική Παράταξη. Προσδοκούμε όμως σε μια ριζική διαδικασία αλλαγής, που θα αναδείξει και θα απελευθερώσει δυνάμεις και θα μας καταστήσει και πάλι κυρίαρχη δύναμη στην Ελληνική Κοινωνία.
ΘΩΜΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ –
