” Νερό από σωλήνες με αμίαντο πίνουμε στην Καστοριά ”.Αυτή η αναφορά Σαββοπουλου αναστάτωσε την Καστοριά στην προχθεσινή εκπομπή ΡΟΗ ΤΗΣ ΜΕΡΑΣ στον Alpha 94,7.
Σήμερα η ΔΕΥΑΚ εξέδωσε σημαντική ανακοίνωση με επιστημονικές απαντήσεις :
Η ποιότητα του νερού της ΔΕΥΑΚ
Η ποιότητα του νερού αποτελεί και θα αποτελεί πάντα προτεραιότητα για το Δήμο Καστοριάς, γιατί σχετίζεται άμεσα με την υγεία των κατοίκων του. Για τους λόγους αυτούς η ΔΕΥΑΚ, διενεργεί καθημερινά ελέγχους του πόσιμου νερού μέσω Χημικών και Μικροβιολογικών Εργαστηρίων διαπιστευμένων από το Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης (ΕΣΥΔ Α.Ε.) κατά ISO 17025.
Γι ΄ αυτό, το νερό που καθημερινά διοχετεύει η ΔΕΥΑΚ στην κατανάλωση είναι άριστης ποιότητας. Είναι ασφαλές και πληροί τους όρους όλων των σχετικών
υγειονομικών διατάξεων.
Αμίαντος
Επιστημονικές έρευνες έχουν επανειλημμένα τεκμηριώσει ότι ο αμίαντος είναι ένα υλικό που μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας, μόνο όταν βρίσκεται σε αιωρούμενη μορφή και εισπνέεται (εισπνεόμενος αμίαντος).
Ο αμίαντος που είναι σταθερά συνδεδεμένος σε τελικά προϊόντα, όπως τοίχους, πλακάκια και σωλήνες δεν δημιουργεί προβλήματα στην υγεία. Ειδικότερα, έχει διαπιστωθεί ότι οι περιεκτικότητες αμιάντου στο πόσιμο νερό ως αποτέλεσμα της χρήσης αμιαντοτσιμεντοσωλήνων δεν παρουσιάζουν κανέναν απολύτως κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία.
Από μελέτη στο Κονέκτικατ των ΗΠΑ για μία περίοδο 35 χρόνων, από επιδημιολογικές μελέτες , χημικά πειράματα σε ζώα, έρευνες στον Καναδά, σε περιοχές των ΗΠΑ και ιδιαίτερα στη Μεγάλη Βρετανία, όπου χρησιμοποιούνται αμιαντοτσιμεντοσωλήνες για τη διανομή πόσιμου νερού, έχει αποδειχθεί ότι το νερό του δικτύου ύδρευσης δεν περιέχει μεγαλύτερο αριθμό ινών αμιάντου από το νερό στη φυσική του μορφή που περιέχει ίνες αμιάντου από τη διάβρωση των φυσικών πετρωμάτων. Ποτέδεν επαληθεύτηκε η συσχέτιση προβλημάτων υγείας με την χρήση αμιαντοτσιμεντοσωλήνων για τη μεταφορά πόσιμου νερού. Παρόλα αυτά, λόγω των κινδύνων που σχετίζονται με τη χρήση του αμίαντου πολλά κράτη κάνουν προσπάθειες να σταματήσουν την εξόρυξή του, τη δημόσια μεταφορά του , την κατασκευή υλικών από αμίαντο κλπ. Οι λόγοι πάντως που οδήγησαν τα κράτη στη μη χρήση σωλήνων από αμιαντοτσιμέντο βασίζονται στους κινδύνους που εγκυμονεί για τους εργαζόμενους η παραγωγή και η τοποθέτηση των σωλήνων και όχι στον κίνδυνο των καταναλωτών.
Το 1999 Ευρωπαϊκή Ένωση εξέδωσε την Οδηγία 76/769/ΕΟΚ που απαγόρευε τη διάθεση στην αγορά και τη χρήση ινών αμιάντου. Επίσης απαγόρευσε τη χρήση προϊόντων που περιέχουν τέτοιες ίνες (αμιαντοτσιμεντοσωλήνες) αλλά επιτρέπει τη χρήση των προϊόντων αυτών που ήταν εγκατεστημένα ή σε λειτουργία πριν την 15-8-1999 μέχρι την τελική απόρριψή τους ή το τέλος διάρκειας της λειτουργίας τους.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) υποστηρίζει ότι:
«Δεν υπάρχουν ενδείξεις δυσμενών επιπτώσεων στην ανθρώπινη υγεία με την κατάποση ινών αμιάντου». Πιο συγκεκριμένα, οι κατευθυντήριες οδηγίες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας («Αναθεώρηση των οδηγιών του Π.Ο.Υ. για την ποιότητα του πόσιμου νερού» -1992) προσδιορίζουν τις ανώτατες επιτρεπόμενες τιμές των παραμέτρων ποιότητας του πόσιμου νερού. Ειδικότερα, για τον αμίαντο αναφέρεται ότι δεν είναι αναγκαίο να προταθεί οριακή τιμή επειδή το υλικό δεν είναι επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία στις συγκεντρώσεις που παρατηρούνται στο πόσιμο νερό. Επίσης καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «αν και ο αμίαντος είναι επικίνδυνη ουσία, όταν εισπνέεται, δεν υπάρχουν από τις υφιστάμενες επιδημιολογικές έρευνες συγκλίνοντα και επαρκή δεδομένα τα οποία να υποστηρίζουν την υπόθεση ότι η κατάποση του συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης νεοπλασμάτων, επομένως δεν είναι αναγκαίο να θεσμοθετηθεί οριακή
τιμή συγκεντρώσεων ινών αμιάντου στο πόσιμο νερό».
Και πάλι ο Π.Ο.Υ σε πιο πρόσφατα αναθεωρημένη έκδοση του εγχειριδίου «Οδηγίες για την ποιότητα του πόσιμου νερού, Π.Ο.Υ, 2004» καταλήγει στα ίδια συμπεράσματα αναφέροντας ότι «δεν υπάρχει ανάγκη θεσμοθέτησης με βάση υγειονομικά κριτήρια, ανώτατης επιτρεπόμενης τιμής για τον αμίαντο στο πόσιμο νερό».
Τέλος, βάσει της ΔΥΓ2/19028/2005 Εγκυκλίου του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης «σε ό,τι αφορά τις επιπτώσεις στην υγεία από την κατάποση ινών αμιάντου με το πόσιμο νερό, από τα συμπεράσματα της διεθνούς βιβλιογραφίας δεν προκύπτει τεκμηριωμένα άμεση συσχέτιση ενδεχόμενης παρουσίας ινών αμιάντου και επιπτώσεων στην υγεία από την κατάποσή τους».
Η χρήση αμιαντοτσιμεντοσωλήνων στο δίκτυο ύδρευσης της ΔΕΥΑΚ
Η ΔΕΥΑΚ αποφασίζει τη χρήση των υλικών του δικτύου ύδρευσης με βάση συγκεκριμένα κριτήρια στα οποία περιλαμβάνονται: η ισχύουσα Ελληνική Νομοθεσία, οι Διεθνείς Κανονισμοί για την τοξικότητα των υλικών και τα επιτρεπόμενα όρια συγκεντρώσεων των παραμέτρων του πόσιμου νερού που έχουν δυσμενή επίδραση στη δημόσια υγεία . Ως Διεθνείς Κανονισμοί θεωρούνται οι κατευθυντήριες γραμμές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.) και οι Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ΔΕΥΑΚ εναρμονίζεται απόλυτα με τις κατευθυντήριες γραμμές του Π.Ο.Υ., την Κοινοτική Οδηγία 98/83 Ε.Κ. για την ποιότητα πόσιμου νερού (1998) καθώς και με την Κοινή Υπουργική Απόφαση Υ2/2600/2001, στις οποίες ο αμίαντος δεν περιλαμβάνεται μεταξύ των παραμέτρων ποιότητας του νερού που υπόκεινται σε έλεγχο και αφορούν τοξικές ουσίες οι οποίες έχουν δυσμενή επίδραση στην υγεία των καταναλωτών.
Επίσης με την έκτη αναθεώρηση του παραρτήματος της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ (χρήση προϊόντων αμιάντου) όπως περιγράφεται στην Οδηγία 1999/77/ΕΚ., η χρήση προϊόντων που περιέχουν ίνες αμιάντου και τα οποία ήταν εγκατεστημένα πριν την εφαρμογή της Οδηγίας 1999/77/ΕΚ από 1/1/2005 εξακολουθεί να επιτρέπεται μέχρι την τελική απόρριψή τους ή μέχρι το τέλος διάρκειας της λειτουργίας τους. Η αντικατάσταση των δικτύων ύδρευσης από αμιαντοτσιμέντο με δίκτυα από άλλο υλικό, με το αιτιολογικό της επικινδυνότητας του αμίαντου, δεν έχει επιβληθεί νομοθετικά.
Όπως όλες οι Επιχειρήσεις Ύδρευσης της Ελλάδας, έτσι και η ΔΕΥΑΚ δεν κατασκευάζει νέα τμήματα του δικτύου ύδρευσης από αμιαντοτσιμεντοσωλήνες. Τόσο για την κατασκευή νέων τμημάτων όσο και για την αντικατάσταση του πεπαλαιωμένου τμήματος του δικτύου, χρησιμοποιεί υλικά, όπως ο χάλυβας και το πολυαιθυλένιο.
Η ΔΕΥΑΚ διεξάγει συνεχείς ελέγχους του νερού που διανέμει και δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ αύξηση της ποσότητας των ινών αμιάντου στο νερό, που σημαίνει ότι δεν παρατηρείται διαρροή ινών αμιάντου από τα τοιχώματα των αγωγών στο πόσιμο νερό.
Το νερό της Καστοριάς υπόκειται σε συνεχείς ελέγχους, πληροί όλους τους όρους των σχετικών υγειονομικών διατάξεων και είναι τεκμηριωμένα ασφαλές.
Είναι επιστημονικά ξεκάθαρο ότι, δεν υφίσταται κανένα απολύτως θέμα λόγω των αμιαντοτσιμεντοσωλήνων.
Το νερό που διοχετεύει η ΔΕΥΑΚ είναι ποιοτικό και θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα της Ελλάδος.
Τομέας ενημέρωσης ΔΕΥΑΚ
