Με νόμο καταργήθηκε ο φορέας διαχείρισης της λίμνης. Μέχρι 8 Οκτ. Το σχέδιο νόμου βρίσκεται σε διαβούλευση

Καμία τοπική σοβαρή αντίδραση, οι πάντες κρύβονται –

Διαβάστε τα μέχρι στιγμής σχόλια πολιτών για τις καταργήσεις των φορέων.

Καμία αναφορά μέχρι στιγμής από Καστοριά για την κατάργηση του φορέα:

Σχόλια

• 2 Οκτωβρίου 2012, 18:00 | ΚΑΡΑΒΑΣ ΝΙΚΟΣΜόνιμος Σύνδεσμος

  Ο Στόχος της αναδιοργάνωσης του Συστήματος Διοίκησης και Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών πρέπει να είναι η διασφάλιση αποδοτικού και αποτελεσματικού οργανωτικού σχήματος, για την Διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών, σε εθνικό και τοπικό επίπεδο. Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός πρέπει καταρχήν να επιλυθούν τα προβλήματα που έχουν εντοπιστεί στην μέχρι τώρα λειτουργία του υπάρχοντος σχήματος και που οφείλονται κυρίως:
  Α) στην γραφειοκρατική ανεπάρκεια των υπαρχουσών δομών και στην αδυναμίας στήριξης τους από άλλες κεντρικές ή περιφερειακές δομές.
  Β) στην παρουσία πολλών εμπλεκόμενων υπηρεσιών με συναρμοδιότητες
  Γ) στην έλλειψη επαρκούς παρουσίας του κεντρικού κράτους και
  Δ) στην μικρή αποδοχή από τον ντόπιο πληθυσμό.
  Προκειμένου το οποιοδήποτε σχήμα να είναι από την αρχή αποδοτικό και προκειμένου να μην ακυρωθούν τα θετικά αποτελέσματα από τη μέχρι τώρα λειτουργία των Φορέων Διαχείρισης, το λογικό είναι να διατηρηθούν τα παρόντα σχήματα μέχρι το τέλος του 2015, έτσι ούτως ώστε να ολοκληρωθούν τουλάχιστον τα έργα του ΕΣΠΑ που έχουν ενταχθεί και εκείνα που βρίσκονται στη διαδικασία ένταξης. Η καθυστέρηση που συνεπάγεται η αναδόμηση του οργανωτικού σχήματος μπορεί να ακυρώσει την υλοποίηση έργων του ΕΣΠΑ στις προστατευόμενες περιοχές και να οδηγήσει σε υποχρεώσεις επιστροφής πόρων.
  Η επιχειρούμενη «συγχώνευση» Φορέων Διαχείρισης δεν λύνει κανένα από τα προαναφερθέντα προβλήματα, αντίθετα δημιουργεί αναποτελεσματικά σχήματα, αφού από τη μια δεν εξασφαλίζει την παρουσία του κεντρικού κράτους και την εφαρμογή ενιαίας πολιτικής και ενιαίων διαδικασιών για τις προστατευόμενες περιοχές στη χώρα και από την άλλη ακυρώνει ουσιαστικά την παρουσία των τοπικών φορέων.
  Το μελλοντικό σχήμα θα πρέπει να συνδυάσει κεντρικό σχεδιασμό και οριζόντια μέτρα για να αποκτήσει κύρος ο θεσμός των Εθνικών Πάρκων, αλλά οπωσδήποτε και τοπική συμμετοχή ώστε να λειτουργήσει αποτελεσματικά και να γίνει αποδεκτό από τις τοπικές κοινωνίες. Επιπλέον θα πρέπει να εξασφαλίζει ενιαία λειτουργία στα κοινά αντικείμενα προκειμένου να μειωθεί το κόστος για την επίτευξη του ίδιου ή και καλύτερου αποτελέσματος.
  Με αυτό το σκεπτικό προτείνεται:
  1. Ένας κεντρικός Οργανισμός Προστατευόμενων Περιοχών που θα υπάγεται στο ΥΠΕΚΑ, αρμόδιος για ότι αφορά τις προστατευόμενες περιοχές με όλες τις αρμοδιότητες σε αυτό το γεωγραφικό χώρο.
  Αναφέρονται ενδεικτικά:
  Ενιαίο σώμα φύλαξης με αρμοδιότητες ανακριτικού υπαλλήλου.
  Νομική υποστήριξη για τη φύλαξη και όλες τις δραστηριότητες στα εθνικά πάρκα.
  Διοικητική και λογιστική υποστήριξη των εθνικών πάρκων με ενιαίο λογιστικό σύστημα.
  Τεχνική Υπηρεσία που θα διαθέτει διαχειριστική επάρκεια έτσι ώστε να προκηρύσσει και να παρακολουθεί έργα.
  Ενιαία οργάνωση της παρακολούθησης των ειδών και των οικοτόπων.
  Ενιαίο πρόγραμμα ενημέρωσης ευαισθητοποίησης.
  Οριζόντιοι κανόνες διαχείρισης.
  2. Κατάργηση των ΝΠΙΔ που είναι σήμερα οι Φορείς Διαχείρισης και υπαγωγή τους στον κεντρικό οργανισμό. Δημιουργία σε κάθε τοπική διεύθυνση, Επιπέδου Λήψης Αποφάσεων με συμμετοχή τοπικών φορέων και επιστημόνων.
  Αυτό το Όργανο Λήψης Αποφάσεων θα έχει αρμοδιότητες όπως:
  Παρακολούθησης της πορείας του διαχειριστικού σχεδίου
  Σχεδιασμού Προγράμματος Δράσης
  Υποβολής μέτρων, έργων και προγραμμάτων για χρηματοδότηση
  Σχεδίου φύλαξης Προστατευόμενης Περιοχής
  Τοπικού προγράμματος ενημέρωσης ευαισθητοποίησης
  Συνεργασίας με τις τοπικές αρχές και φορείς
  Έγκρισης των γνωμοδοτήσεων μετά από εισήγηση των υπαλλήλων του Φορέα.
  3. Το κεντρικό τμήμα του Εθνικού Οργανισμού Προστατευόμενων Περιοχών, που θα είναι αρμόδιο για τα παραπάνω, μπορεί να στελεχωθεί από το προσωπικό που υπηρετεί σήμερα στην Ομάδα Τεχνικής Στήριξης για τη Βιοποικιλότητα, από άλλα στελέχη της Μ.Ο.Δ. Α.Ε. που θα αποσπαστούν εκεί, από υπαλλήλους του ΥΠΕΚΑ που έχουν ασχοληθεί χρόνια με το αντικείμενο, από υπαλλήλους των Φορέων Διαχείρισης που θέλουν να μεταβούν στην Αθήνα. Το υπάρχον προσωπικό θα ενταχθεί στο νέο οργανισμό, θα πληρώνεται από εκεί με ενιαίο τρόπο και θα διεκπεραιώνει τη φύλαξη την επιστημονική παρακολούθηση, το πρόγραμμα ενημέρωσης ευαισθητοποίησης, την υλοποίηση έργων, μέτρων και προγραμμάτων και τις γνωμοδοτήσεις και θα αναφέρεται στο Τοπικό επίπεδο Λήψης Αποφάσεων και βέβαια στον κεντρικό οργανισμό.

  Τελικά η συνολική αντιμετώπιση του θέματος «Εθνικά Πάρκα – Προστατευόμενες Περιοχές» δεν πρέπει να θεωρείται απευκταία επειδή απαιτεί σημαντικές παρεμβάσεις, ούτε αντικαθιστάται με κακής ποιότητας μπαλώματα.

• 2 Οκτωβρίου 2012, 18:05 | Χαρίκλεια ΜπίσαΜόνιμος Σύνδεσμος

  ΓΕΝΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟ 10 ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ

  Ο σχεδιασμός που προτείνεται, μέσω του άρθρου 10 του σχεδίου νόμου, για τις συγχωνεύσεις, καταργήσεις ή και εξαιρέσεις των υφιστάμενων Φορέων Διαχείρισης Εθνικών Πάρκων της χώρας είναι ατεκμηρίωτος και αυθαίρετος. Τα χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ΦΔ, από την έναρξη της λειτουργίας τους έως και σήμερα, διογκώνονται, όπως άλλωστε και τα κόστη λειτουργίας τους.
  Σύμφωνα με ότι προτείνεται στο άρθρο 10, πρακτικά δεν προκύπτει οικονομικό όφελος για τη χώρα αλλά επιπλέον προτείνεται, σε ορισμένες περιπτώσεις, η δημιουργία εδρών Φορέων σε περιοχές όπου σήμερα δεν υπάρχει κτιριακή υποδομή. Από πού θα εξασφαλιστούν οι πόροι για τη δημιουργία νέων κτιριακών υποδομών ώστε να δημιουργηθούν οι νέες έδρες;
  Όλος ο σχεδιασμός θα έπρεπε να είχε βασιστεί σε εισηγήσεις που αρχικά θα προέρχονταν από την αρμόδια Επιτροπή Φύση 2000 και το Τμήμα Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος που θεωρώ τους πλέον αρμόδιους φορείς να εισηγηθούν μια πρόταση για τη συγχώνευση των ΦΔ.
  Δεν διευθετείται το πρόβλημα της διαχείρισης των λοιπών περιοχών ΝΑΤΟΥΡΑ που αποτελεί υποχρέωση της Ελλάδας.
  Η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος μπορεί να αποτελέσει, μέσω της λειτουργίας των Εθνικών Πάρκων, σημαντικό μοχλό ανάπτυξης για την οικονομία της χώρας, αντιθέτως με τη συγκεκριμένη πρόταση, προωθείται όχι απλά η απαξίωση της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά και η υποβάθμισή του, από ιδιοτελή συμφέροντα. Επομένως, το άρθρο 10 θα πρέπει να εξαιρεθεί από το σχέδιο νόμου.
  Κατά τα λοιπά συμφωνώ απόλυτα με τα σχόλια του κ. Μπούσμπουρα.

  ΕΙΔΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ

  παράγραφος 16: θα ήταν σκόπιμο να εξεταστεί η περίπτωση κάλυψης της θέσης του Διευθυντή (που θα απασχολείται με σύμβαση εργασίας τριών ή πέντε ετών) μετά από διαδικασία αξιολόγησης και υποβολής δικαιολογητικών κατευθείαν από το εποπτεύων Υπουργείο ΠΕΚΑ και όχι με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου, πρακτική που ακολουθείται και σε άλλα κράτη μέλη.
  Δεν αναφέρεται πως και από πού θα καλύπτεται η μισθοδοσία των τεσσάρων ατόμων που θα αναλάβουν καθήκοντα στις οργανικές θέσεις (Διευθυντής και τρεις τμηματάρχες).

• 2 Οκτωβρίου 2012, 13:55 | Δημήτρης ΒλειώραςΜόνιμος Σύνδεσμος

  Δε μπορώ να καταλάβω με ποια λογική καταργούνται ή συγχωνεύονται ΦΔ, μετά από κόπο τόσων ετών για να λειτουργήσουν. Εντάξει, η συγχώνευση ΦΔ κοντινών περιοχών (π.χ. δάσους Δαδιάς και Έβρου) έχει μια λογική, καθώς είναι στην ίδια περιοχή. Η κατάργηση όμως άλλων, όπως αυτού της Κάρλας, ο οποίος υποτίθεται θα αναλάμβανε τη διαχείριση των πάντων εντός και γύρω από τη λίμνη και είναι ο μοναδικός στη Μαγνησία δεν έχει κάποια λογική. Αυτή τη στιγμή οι αρμοδιότητες μεταξύ ΦΔ, Περιφέρειας, Αποκεντρωμένης Διοίκησης, ΕΥΔ Κάρλας και άλλων είναι τόσο μπλεγμένες και οι καθυστερήσεις τόσο μεγάλες που είναι άξιο απορίας πως η ΕΕ δεν έχει ακόμα απεντάξει το έργο από το ΕΠΕΡΑΑ.
  Επίσης, θεωρώ ότι πολύ μικρή εξοικονόμηση θα προκύψει από αυτές τις κινήσεις, αφού τα άτομα που απασχολούνται στους ΦΔ κατά κύριο λόγο πληρώνονται από προγράμματα της ΕΕ που «τρέχουν» οι φορείς.
  Τέλος, υποτίθεται ότι η δημιουργία αυτού του νομικού καθεστώτος ΦΔ έγινε ώστε να μπορούν να συμμετέχουν και ΜΚΟ – περιβαλοντικές οργανώσεις, ώστε (μεταξύ άλλων) να υπάρχει πιο ευρεία θεώρηση των θεμάτων που άπτονται αυτών. Με τη μεταφορά αρμοδιοτήτων σε περιφέρειες και διευθύνσεις αποκεντρωμένων διοικήσεων κάτι τέτοιο φυσικά και δε μπορεί να γίνει.

• 2 Οκτωβρίου 2012, 13:17 | Γαδανάκης ΓιώργοςΜόνιμος Σύνδεσμος

  Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον κύριο Μπούσμπουρα.

  Η συγχώνευση ή κατάργηση των φορέων διαχείρισης δεν πιστεύω ότι θα έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα τουλάχιστον από οικονομικής σκοπιάς. Όπως επισημαίνουν και οι λοιποί σχολιαστές δεν θα εξοικονομηθούν πόροι αλλά αντιθέτως το κόστος διαχείρισης των φορέων θα παραμείνει στα ίδια ή σε αυξημένα επίπεδα.

  Η πολύ μικρή συνεργασία και οι διάφορες επαφές που είχα με ΦΔΠΠ με κάνουν να πιστέψω πως οποιαδήποτε ενέργεια συγχώνευσης θα δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα παρά θα έλυνε.

  Επιπλέον, από τη μέχρι τώρα εμπειρία μου με τον τρόπο λειτουργίας αντίστοιχων φορέων στην Αγγλία θα ήθελα να τονίσω την ικανότητα των φορέων να προσφέρουν σημαντικά τόσο στη διατήρηση και στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος όσο και στη συνεισφορά τους στη δημιουργία θέσεων απασχόλησης αλλά και σημαντικών εσόδων στην τοπική κοινωνία. Τα Σαββατοκύριακα στη Αγγλία, ανεξάρτητα από τις καιρικές συνθήκες, ο κόσμος επισκέπτεται κατά χιλιάδες τις περιοχές και με ένα μικρό αντίτιμο (σε ορισμένα από αυτά) τις τάξης του ενός ευρώ απολαμβάνει ένα πλούσιο φυσικό περιβάλλον και μέσα από χαρτογραφημένα μονοπάτια λαμβάνει πληροφορίες τόσο για την πανίδα όσο και για τη χλωρίδα του πάρκου.

  Ως παράδειγμα για την Ελλάδα θα επικαλεστώ τον Εθνικό Δρυμό Σαμαριάς στην Κρήτη. Πρόκειται για πόλο έλξης χιλιάδων επισκεπτών κάθε καλοκαίρι, αποτελεί σημαντική πηγή εσόδων για το κράτος, και ταυτόχρονα προσφέρει θέσεις απασχόλησης στην τοπική κοινωνία τόσο κατά τη διάρκεια λειτουργίας του όσο και κατά την περίοδο συντήρησης και ανακατασκευής μονοπατιών. Μια καλή πρακτική λοιπόν που θα μπορούσε να υιοθετηθεί και από τους υπόλοιπους δρυμούς – εθνικά πάρκα στην Ελλάδα.

  Επίσης, διαφωνώ με τη συγχώνευση γιατί θεωρώ πως κάθε οικότοπος έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και απαιτεί συγκεκριμένη στελέχωση και εξειδικευμένες υπηρεσίες. Για παράδειγμα ένας φορέας ο οποίο διαχειρίζεται το φυσικό τοπίο μιας λίμνης ή ενός δέλτα ποταμού δεν μπορεί να εξυπηρετεί τις ίδιες ανάγκες με αυτές ενός ορεινού όγκου ή ενός δάσους.

  Η γνώμη μου είναι πως αντί να αναζητάμε εξιλαστήρια θύματα για να εξαγνίσουμε άλλες πολιτικές επιλογές καλύτερα θα ήταν να εργαστούμε ως προς την ενίσχυση των φορέων αυτών στελεχώνοντας επαρκώς το διοικητικό και εκτελεστικό τους κομμάτι με σκοπό την κατ εξοχήν προστασία του φυσικού τοπίου και της βιοποικιλότητας και κατά δεύτερων ενισχύοντας την τοπική κοινωνία και οικονομία.

• 2 Οκτωβρίου 2012, 13:14 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΡΝΑΒΑΣΜόνιμος Σύνδεσμος

  1. Κρίνω ότι η συγχώνευση των Φορέων δεν θα επιφέρει ουδεμία οικονομία στον προϋπολογισμό τουναντίον θα δημιουργήσει προβλήματα στην διαχείριση και κυρίως στη φύλαξη των προστατευόμενων περιοχών. Ήδη οι προστατευόμενες περιοχές θεωρούνται προτεραιότητες δεύτερης ή και τρίτης σειράς. Η συγχώνευση που επιχειρείται μάλλον θα επιδυνώσει την κατάσταση.

  2. Ειδικότερα για την ενοποίηση των Φορέων του Παρανασσού και της Οίτης επιθυμώ να καταθέσω ότι οι προστατευταίες περιοχές δεν έχουν ουδεμία σχέση κι αναρωτιέται κανείς πως είναι δυνατόν να λειτουργήσουν από κοινού.
  Πέραν των ανωτέρω θεωρώ ότι η επιλογή της έδρας του νέου Φορέα (Αμφίκλεια) είναι λανθασμένη χωρίς να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες των περιοχών. Αντί της Αμφίκλειας προτείνουμε τη Λαμία για τους κατωτέρω λόγους:
  – Η Λαμία ήταν εξ αρχής η έδρα του Εθνικού Δρυμού Οίτης και με εσωτερική απόφαση του πρώτου Δ.Σ. επιλέχθηκε η Υπάτη (Λουτρά) καθώς γειτνίαζαν περισότερο με το Δρυμό.
  – Η Λαμία είναι η έδρα του Δήμου Λαμιέων και κυρίως η πρωτεύουσα κι έδρα της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας. Ως έδρα της Περιφέρειας και του μεγαλύτερου δήμου της περιοχής διαθέτει το πλεονέκτημα της εγγύτητας και της άμεσης πρόσβασης με όλες τις υπηρεσίες, Φορείς, ηγεσίες κ.λπ.
  – Η Λαμία βρίσκεται ακριβώς στο μέσον των αποστάσεων τόσο της Αμφίκλειας όσο και των Λουτρών Υπάτης με αποτέλεσμα οι μετακινήσεις των υπαλλήλων αλλά και των λοιπών συναλλασσομένων με τον ενιάιο Φορέα να είναι ευκολότερη και προ πάντων ταχύτερη. Παράλληλα διευκολύνει εξ ίσου και τους δύο Δρυμούς.
  -Η Λαμία ως επιλογή της έδρας θα μηδενίσει τοπικιστικές αντιδράσεις και πικρίες παραγόντων τόσο της Υπάτης όσο και της Αμφίκλειας. Όταν στο σχέδιοπροκρίνεται η Αμφίκλεια το γεγονός θα θεωρηθεί προκλητική εύνοια της πόλης αυτής σε σχέση με την Υπάτη και θα προκαλέσει πλήθος αντιδράσεων αλλά και «παρεμβάσεων». Η επιλογή της Λαμιαςως έδρας κρίνεται ως η δικαιότερη και προ πάντων λογικότερη λύση.

• 2 Οκτωβρίου 2012, 11:36 | Αναστασία Χ.Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άλλες χώρες κάνουν τα πάντα για να προστατεύσουν το φυσικό τους περιβάλλον. Εμείς κάνουμε τα πάντα για να το συγχωνεύσουμε.
  Πού αναμένεται να βοηθήσει αυτή η συγχώνευση? Στην προστασία και διαχείριση των ΠΠ? Οι ελάχιστοι επόπτες-φύλακες που διαθέτει η πλειονότητα των Φορέων δεν επαρκεί για να καλύψει τις υφιστάμενες περιοχές αρμοδιότητάς τους. Πόσο μάλλον μετά τις προτεινόμενες αυτές συγχωνεύσεις, με τις νέες περιοχές αρμοδιότητας των Φορέων να είναι α) τεράστιες και β) κατακερματισμένες.
  Επιπλέον, εξαιρετικά αρνητική φαντάζει η κατάργιση Φορέων, όπως αυτός της Λίμνης Παμβώτιδας, με σημαντικό έργο στην προστασία και ανάδειξη της περιοχής ή του ΦΔ Αίνου, αφήνοντας απροστάτευτο(?) τον Εθνικό Δρυμό του Αίνου.
  Εκτός και αν η προτεινόμενη αυτή συγχώνευση είναι για να δωθεί και πάλι η διαχείριση των περιοχών σε άλλες Υπηρεσίες, που έχουν απαξιωθεί επίσης τα τελευταία χρόνια (πχ Δασαρχεία).
  Εκτός και αν η προτεινόμενη αυτή συγχώνευση είναι για οικονομικούς λόγους.. Πού ο λόγος δεν είναι ιδιαίτερα εμφανής, καθώς οι ΦΔ χρηματοδοτούνται σχεδόν αποκλειστικά μέσω Ευρωπαικών προγραμμάτων.
  Στην πραγματικότητα θα έπρεπε αντί για συγχωνεύσεις, να προωθηθεί η δημιουργία νέων Φορέων. Για πχ εξαιρετικά σημαντικοί ορεινοί όγκοι, όπως ο Ταύγετος, ενά από τα σημαντικότερα κέντρα ενδημισμού χλωρίδας δεν έχουν Φορέα.
  Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω ότι οι διαχειριζόμενες ΠΠ μπορούν ακόμα και να συνεισφέρουν οικονομικά στη χώρα και στην τοπική κοινωνία. Μέσω πχ της ανάπτυξης οικοτουριστικών προγραμμάτων, ξεναγήσεων κλπ. Παρόμοια παραδείγματα υπάρχουν από πολλές χώρες της Ευρώπης και την Αμερική.

• 2 Οκτωβρίου 2012, 10:01 | ΣΤΕΛΙΟΣ ΔΜόνιμος Σύνδεσμος

  Τι τους θέλουμε όλους αυτούς τους φορείς? τι έργο παράγουν? Οι νομαρχίες, περιφέρειες, υπουργεία και άλλες υπηρεσίες τι δουλειά κάνουν?

• 2 Οκτωβρίου 2012, 09:44 | Μπούσμπουρας ΔημήτρηςΜόνιμος Σύνδεσμος

  Συγχωνεύονται κουτσοί οργανισμοί χωρίς κανένα όφελος οικονομικό αλλά με και με μικρότερη αποτελεσματικότητα για την διατήρηση της βιοποικιλότητας.
  Σημειώνω λίγα για την ιστορία αυτών των φορέων, την εξ’ αρχής απαξίωσή τους και την εξ’ αρχής απαξίωσή τους από το κεντρικό κράτος.
  Η χώρα μετά από πιέσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε προχωρήσει το 2003 στην θεσμοθέτηση των Προστατευόμενων Περιοχών (Π.Π.) σε μια προσπάθεια εκσυγχρονισμού του συστήματος ώστε να διατηρηθεί το φυσικό περιβάλλον και η βιοποικιλότητα. Δημιουργήθηκαν 29 φορείς διαχείρισης που περιλαμβάνουν τους Εθνικούς Δρυμούς, τους διεθνώς προστατευόμενους υγροτόπους με την συνθήκη Ramsar και πολλές περιοχές του δικτύου NATURA 2000. Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις το υποδέχτηκαν πολύ θετικά καθώς οι Εθνικοί Δρυμοί και οι υγρότοποι μέχρι τότε δεν είχαν μια δομή να τους υποστηρίζει και παρακολουθούσαμε την υποβάθμιση των περιοχών και την απώλεια ειδών.
  Φάνηκε με τον νέο θεσμό ότι θα υπήρχε μια προσέγγιση παρόμοια με τα Εθνικά Πάρκα σε άλλες χώρες που εποπτεύονται κατευθείαν από το Υπουργείο Περιβάλλοντος ή τα Περιφερειακά Πάρκα στην Δυτ. Ευρώπη όπου οι τοπικές κοινωνίες μετέχουν περισσότερο στην διοίκηση. Τελικά επιλέχτηκε ένα υβριδικό μοντέλο με Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών – Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου διοικούμενα από ΔΣ στην σύνθεση των οποίων μετείχαν εκπρόσωποι του κεντρικού κράτους, των περιφερειών, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Περιβαλλοντικών οργανώσεων και τοπικών παραγωγικών φορέων, χωρίς όμως καθοριστικές αρμοδιότητες όπως η φύλαξη. Ο κύριος στόχος του Υπουργείου Περιβάλλοντος ήταν να διασφαλιστεί η απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων για το φυσικό περιβάλλον και την βιοποικιλότητα. Δημιούργησε λοιπόν τους ΦΔΠΠ χωρίς να τους παρέχει όλα τα νομικά εφόδια. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα Προεδρικά Διατάγματα με τις ρυθμίσεις των ζωνών εντός των Π.Π. δεν εκδόθηκαν στις περισσότερες περιοχές. Τα ΔΣ των ΦΔΠΠ είναι ίσως τα μόνα μη αμειβόμενα ΔΣ στο ευρύτερο δημόσιο. Παρ’ όλα αυτά λειτούργησαν και πριν τρία χρόνια στελεχώθηκαν ικανοποιητικά κυρίως χάρις στις προσπάθειες των προέδρων και ορισμένων εκπρόσωπων των Περιβαλλοντικών Οργανώσεων και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης που πίστεψαν στον θεσμό. Το ενδιαφέρον στην προσπάθεια αυτή ήταν η σύγκλιση συμφερόντων για την διατήρηση της φύσης και την ανάδειξη των περιοχών. Πολύ περισσότερα πράγματα θα είχαν γίνει αν δεν υπήρχε η ανούσια γραφειοκρατία του υπουργείου και η έλλειψη θεσμικού πλαισίου.
  Μετά από μακριά υπόγεια συζήτηση σε επίπεδο συμβούλων των Υπουργών Περιβάλλοντος Μπιρμπίλη και Παπακωνσταντίνου διαμορφώθηκε η σημερινή απόφαση για την συγχώνευση των ΦΔΠΠ.

  Τι όμως θα πετύχει αυτή η συγχώνευση; Θα οδηγήσει σε συρρίκνωση του κράτους και περιορισμό των εξόδων;
  Ας δούμε τα δεδομένα:
  • οι ΦΔΠΠ είναι από τους λίγους φορείς του ευρύτερου δημοσίου με μη αμειβόμενα ΔΣ
  • δεν θα επιτευχθεί εξοικονόμηση, εκτός από τα ελάχιστα έξοδα μετακινήσεων μερικών μελών των ΔΣ που κατοικούν εκτός περιοχής
  • η διοίκηση απομακρυσμένων φορέων απαιτεί περισσότερα μεταφορικά έξοδα
  • σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτούνται νέα γραφεία για την ενιαία δομή.
  Συνεπώς από οικονομικής σκοπιάς το μέτρο είναι βλακώδες.

  Μπορούν άλλα σχήματα διαχείρισης να έχουν την ίδια αποτελεσματικότητα;
  Η ύπαρξη των ΦΔΠΠ συνδέεται με την οργάνωση τοπικά της διοίκηση των περιοχών με την συμμετοχή εκπροσώπων των τοπικών κοινωνιών. Οι τοπικές κοινωνίες αποδέχονται τις Π.Π. καθώς μετέχουν εν μέρει στις αποφάσεις και ταυτόχρονα μπορούν να συμβάλουν στην παραγωγική ανασυγκρότηση.
  Η εναλλακτική δυνατότητα για τις Π.Π. είναι να υπαχθούν σε υπηρεσίες της Αποκεντρωμένης Διοίκησης όπως και η διαχείριση και εποπτεία των υπολοίπων περιοχών του δικτύου NATURA 2000 (σύμφωνα με τον νόμο για την βιοποικιλότητα). Αυτό μπορεί να ισχύσει για τα Περιφερειακά Πάρκα όχι όμως για τα Εθνικά Πάρκα (σ’ αυτή την περίπτωση πρέπει να αλλάξει και ο νόμος).

  Θεωρώ ότι η απόφαση αυτή είναι απλά Δείκτης Ανικανότητας καθώς στο ΥΠΕΚΑ βρήκαν μόνο αυτούς του φορείς για να κάνουν «νοικοκύρεμα». Πιστεύω ότι η πρόταση βασίζεται σε εικόνα που μετέφεραν υπηρεσιακοί παράγοντες και σύμβουλοι του ΥΠΕΚΑ που βρήκαν ένα πρόσφορο πεδίο να προβάλουν την ιδέα της συρρίκνωσης των ΦΔΠΠ για να μην πειραχτούν άλλοι φορείς και υπηρεσίες που επιβιώνουν κάνοντας πως παράγουν έργο.
  Οι ΦΔΠΠ μπορούν να φέρουν έσοδα στις περιοχές, να αλλάξουν την εικόνα των περιοχών, να συμβάλουν στην διαφοροποίηση των γεωργικών προϊόντων και να δημιουργήσουν συνθήκες για ένα ποιοτικό τουρισμό σ’ όλη την διάρκεια του έτους. Αυτό συμβαίνει σε άλλες χώρες και αυτό θα έκανε η κυβέρνηση αν ήθελε να αφήσει ένα έργο πραγματικής ανασυγκρότησης.
  Πολύ φοβάμαι ότι η απαξίωσή τους συνδέεται περισσότερο με την αντιμετώπισή τους, από ορισμένους κύκλους, ως ένα εμπόδιο για το fast track του επερχόμενου ξεπουλήματος της δημόσιας γης …
  Δημήτρης Γ. Μπούσμπουρας

• 2 Οκτωβρίου 2012, 09:58 | ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣΜόνιμος Σύνδεσμος

  Η συγχώνευση Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών έχει λάβει υπόψη της -κατά τη γνώμη μου- ΜΟΝΟΝ τους φορείς διαχείρισης που υφίστανται. Μέσα στο 2013 όμως, λήγει η καταληκτική ημερομηνία για τη σύσταση των Φορέων Διαχείρισης των περιοχών που έχουν ενταχθεί στο δίκτυο NATURA 2000. Έχω την άποψη ότι θα πρέπει να προστεθεί κάπου ότι στο Φορέα Διαχείρισης που δημιουργείται θα ενταχθούν και οι Φορείς του δικτύου NATURA 2000 ή να προβλεφθεί ένας Φορέας Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών ανά Νομαρχιακή Ενότητα.

 

Δείτε και την επίσημη σελίδα του υπουργείου για την διαβού