Ο Ήλιος της Βεργίνας είναι το ιερότερο σύμβολο των προγόνων μας.
Είναι ένα σύμβολο πολύ μελετημένο και ιδιαίτερο, που κρύβει την καταγωγή των Μακεδόνων.
Μοιάζει με ήλιο, όχι όμως που εκπέμπει φως, αλλά που δέχεται φως από έξω προς τα μέσα.
Οι 16 ακτίνες του συμβολίζουν το άστρο του Σείριου (ένα πολύ λαμπρό αστέρι, φωτεινότερο από τον ήλιο) και την καταγωγή των Ελλήνων από εκεί όπου θεωρούσαν ότι όλα τα μυστήρια διδάχθηκαν από τον Σείριο.
Επίσης αναφέρεται ότι ο Μ. Αλέξανδρος είναι γεννημένος την 6η ημέρα του Αώου, δηλαδή αρχές Ιουλίου (τις ημέρες του Σείριου) και η σχέση του με τον Άμμωνα-Δία, επιβεβαιώνεται από τους ιερείς στο ομώνυμο μαντείο στην όαση της Σίβα, όπου τον ανακήρυξαν «παιδί του Δία». Επομένως, ότι προέρχεται από τον ουρανό και από το άστρο του Σείριου. Έτσι επιβεβαιώνεται και η Ολυμπιάδα που έλεγε ότι ο Αλέξανδρος ήταν παιδί του Δία.
Το κέντρο του «ήλιου», κοσμεί ένας ρόδακας, ο οποίος είναι σύμβολο ομορφιάς, αγνότητας, ευγονίας, δύναμης. Ήταν το σύμβολο της βασιλικής και θεϊκής καταγωγής και αποτελούσε το σύμβολο των περισσοτέρων βασιλικών οίκων της αρχαίας εποχής.
Ο Μ. Αλέξανδρος μετά την ένωση των Ελλήνων κάνει τον «ήλιο», σύμβολο όλων.
Ο «ήλιος» λοιπόν, που ήταν το έμβλημα του Μ. Αλεξάνδρου, είναι πολύ πιθανό να αποτυπώθηκε και στην γη, σαν μνημείο λατρείας του μεγάλου Στρατηλάτη και μνήμης της μεγάλης εκστρατείας του, αλλά και τόπος όπου θα τιμηθούν οι στρατηγοί του, που συντέλεσαν στην απόλυτη κυριαρχία του.
Ο τύμβος της Αμφίπολης, μπορεί, να είναι αυτό το μνημείο
Κατασκευασμένο με πολυτέλεια και χλιδή, όπως θα ταίριαζε στον βασιλιά και γιο του Δία, αναπαριστώντας το έμβλημά του, σε τόπο λατρείας και κατοικίας του.
Τοποθετημένος στην σημαντικότερη ναυτική βάση των μακεδόνων και στα πόδια των μακεδονικών μεταλλείων του Παγγαίου.
Τόπος που έζησε τα τελευταία της χρόνια η Ολυμπιάδα ( ίσως αυτή ολοκλήρωσε το έργο).
Ένα μνημείο επιβλητικό και πολύπλοκο. Φτιαγμένο για να μπορεί να το επισκεφθεί κάποιος και να μπορεί να χαθεί στο φυσικό τοπίο, όταν αυτό κριθεί αναγκαίο.
Η κάθε του ακτίνα, θα αποτελεί και στοά εισόδου προς το κέντρο ( την βάση του βασιλιά-θεού).
Οι οκτώ μεγάλες ακτίνες, θα είναι οι οκτώ είσοδοι του μνημείου, φτιαγμένοι με πολυτέλεια και σύμβολα αντάξια αυτών που τιμούσαν εκεί, επιφανών ανδρών, συντρόφων του βασιλιά στην κατάκτηση του κόσμου και με πολλαπλές αίθουσες.
Οι οκτώ μικρές ακτίνες, ίσως, αποτελούσαν βοηθητικούς χώρους ή τόπους τιμής άλλων ατόμων. Και δεν ολοκληρωνόταν μέχρι το κέντρο.
Κυκλικοί διάδρομοι, πιθανών , να συνδέουν τις εισόδους μεταξύ τους και αυτές με το κέντρο του οικοδομήματος και όλοι να καταλήγουν σε δύο κυκλικούς διαδρόμους πριν το κέντρο.
Την κορυφή του μνημείου θα αποτελεί το κέντρο, η αίθουσα του βασιλιά όπου θα είναι η επιβλητικότερη όλων και αυτή που θα κρύβει όλα τα μυστικά.
Όταν οι Μακεδόνες θεώρησαν ότι το μνημείο κινδύνευε από τους ρωμαίους, προφανώς, άδειασαν τις στοές και ο πλούτος πήγε σε πιο δυσπρόσιτες αίθουσες. Γέμισαν τα πάντα με άμμο του ποταμού και κάλυψαν την εξωτερική επιφάνεια, ώστε να μην γίνεται αντιληπτό, όπως άλλωστε είχαν κάνει και με τα μεταλλεία χρυσού, που έκλεισαν τις κανονικές σήραγγες και άνοιξαν άλλες παραπλανητικές.
Όλα αυτά αποδεικνύονται από το ανασκαμμένο κομμάτι της εισόδου, που δείχνει ότι ο τύμβος δεν είναι συλημένος, αλλά επίτηδες αδειασμένος από τους Μακεδόνες.
Το κεφάλι της Σφίγγας και το κομμάτι της πόρτας (που ζυγίζει κάποιους τόνους), βρέθηκαν αρκετά πιο μέσα από την αρχική τους θέση. Πως μετακινήθηκαν ( έχοντας τέτοιο βάρος), αφού όλα ήταν καλυμμένα με άμμο? Και γιατί προς τα μέσα και όχι προς την είσοδο?
Στο ψηφιδωτό δάπεδο λείπει ένα κομμάτι του, το οποίο ήταν και αυτό σκεπασμένο με τόνους άμμου. Πως λοιπόν έφτασαν οι τυμβωρύχοι στο δάπεδο?
Το ίδιο συμβαίνει και με τον τάφο. Ο οποίος, ίσως, επίτηδες βαλμένος και σκορπισμένος, εκεί, για να παραπλανήσει τον επίδοξο τυμβωρύχο, που θα απογοητευόταν μη βρίσκοντας κτερίσματα και θα αναγκαζόταν να εγκαταλείψει, πιστεύοντας ότι ο τύμβος είχε συληθεί πριν από αυτόν.
Σε καμία αίθουσα ( από ότι έχει ανακοινώσει μέχρι τώρα η ομάδα των ανασκαφέων) , δεν βρέθηκαν αντικείμενα ή κάτι άλλο που να μαρτυρά την χρήση των αιθουσών. Γιατί δεν βρέθηκαν?
Οι τρύπες των τυμβωρύχων είναι ψηλά προς το ταβάνι της κάθε αίθουσας, που σημαίνει ότι , οι άνθρωποι μπήκαν από ψηλά και αφού οι αίθουσες ήταν ήδη γεμάτες άμμο.
Πως έφτασαν λοιπόν στα δάπεδα και μετακίνησαν τόσο βαριά αντικείμενα και χάλασαν το ψηφιδωτό και ανακάτεψαν τον τάφο?
Το συμπέρασμα, λοιπόν, που καταλήγουμε είναι ότι οι ίδιοι οι Μακεδόνες άδειασαν τις αίθουσες και οι ίδιοι προκάλεσαν κάποιες ζημίες, για να απογοητεύσουν και να σταματήσουν τους εισβολείς.
Ο θησαυρός είναι μέσα στον τύμβο καλά κρυμμένος και περιμένει υπομονετικά, τις ημέρες δόξας που θα έρθουν και πάλι.
Γάκος Παύλος για τον alphafm.gr
