Ο παππούς μας ήταν αγωνιστής όλη του τη ζωή. Λόγω των αντικειμενικών συνθηκών αυτής, αλλά και εξαιτίας των κοινωνικών επιταγών της εποχής, ανέλαβε από παιδί το ρόλο του στυλοβάτη της οικογένειας.
Έγινε στήριγμα για τους δικούς του, έγινε παράδειγμα για μας, έγινε πρόσωπο αγαπημένο, έγινε παρελθόν.
Θα αργήσουμε να συνηθίσουμε την ιδέα ότι δεν θα ακούσουμε πάλι τη φωνή του.
Για πάντα, σε ευγνωμονουμε, σ’ αγαπάμε, κουβαλάμε την όμορφη ψυχή σου μέσα μας και είμαστε περήφανη που είμαστε εγγονια σου.
Μας λείπεις ήδη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΗΡΑΚΛΗΣ
